In vitro effects of various essential oils on biofilm viability; their antibacterial and antibiofilm activities against clinical Staphylococcus aureus isolates

INTRODUCTION: Antimicrobial resistance is a public health threat and is related to high mortality and morbidity. Because no development of new antibiotics can combat antibiotic resistance for pathogenic bacteria, the need for natural products has emerged. Staphylococcus aureus (S. aureus) is an important human pathogen responsible for community- and hospital-acquired infections. The goal of this study was to identify the in vitro effects of Origanum onites, Lavandula stoechas, Salvia officinalis and Thymus vulgaris essential oils (EOs) on biofilm viability as well as the antibacterial and anti-adherent properties on clinical S. aureus isolates from wound, biopsy and abscesses samples.
METHODS: The antibacterial activities of the EOs were assessed on 71 clinical S. aureus isolates by broth microdilution to determine the minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC). Biofilm-forming isolates were determined, and EOs’ ability to prevent biofilm formation in a dose-dependent manner was calculated. Minimum biofilm inhibitory concentration (MBIC) and minimum biofilm eradication (MBEC) and the number of viable bacteria in sub-inhibitory doses of EOs were calculated by BioTimer-Assay (BTA).
RESULTS: All of the tested isolates showed high sensitivity towards the Thymus vulgaris and Origanum onites; MICs ranging from below 0.039 to 0.625 μl/ml. While the highest MIC value was determined as 5 µl/ml for Salvia officinalis, it was calculated as greater than 10 µl/ml for Lavandula stoechas. Each tested oil was detected to prevent biofilm formation at a significant percentage.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The essential oils of Origanum onites and Thymus vulgaris showed bactericidal properties against clinical S. aureus isolates, including methicillin-resistant strains, which may become a promising alternative for multidrug-resistant pathogens. In addition, the number of viable bacteria in biofilm in sub-inhibitory doses of Lavandula stoechas and Salvia officinalis were found to increase when applied doses decreased.

Çeşitli esansiyel yağların klinik Staphylococcus aureus izolatlarında biofilm canlılığına in vitro etkileri, antibakteriyal ve anti-biofilm aktiviteleri

GİRİŞ ve AMAÇ: Antimikrobiyal direnç yüksek mortalite ve morbidite ile ilişkili bir halk sağlığı sorunudur. Yeni antibiyotikler de patojenik bakteriler için antibiyotik direnciyle mücadelede yeterli olmadığından doğal ürünlere olan ihtiyaç ortaya çıkmıştır. Staphylococcus aureus (S. aureus), toplum kaynaklı ve sağlık hizmeti ilişkili enfeksiyonlardan sorumlu önemli bir insan patojenidir. Bu çalışma Origanum onites, Lavandula stoechas, Salvia officinalis and Thymus vulgaris esansiyel yağlarının (EO) yara, biyopsi ve apse örneklerinden izole edilen klinik S. aureus izolatlarındaki antibakteriyel ve anti-adeziv aktivitesini ve biyofilm canlılığına olan etkisini in vitro olarak belirlemeyi amaçlamaktadır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: EO’ların antibakteriyel aktiviteleri, minimum inhibitör ve bakterisidal konsantrasyonlarını (sırasıyla MİK ve MBK) belirlemek üzere sıvı mikrodilüsyon yöntemi, 71 klinik S. aureus izolatı üzerinde değerlendirilmiştir. Biyofilm oluşturan izolatlar tespit edilmiştir ve EO’ların biyofilm oluşumunu doza bağlı olarak önleme yeteneği hesaplanmıştır. Minimum biyofilm inhibitör ve eradikasyon konsantrasyonları (sırasıyla MBİK ve MBEK) ve EO’ların alt inhibitör dozlarındaki canlı bakteri sayısı BioTimer-Assay (BTA) ile hesaplanmıştır.
BULGULAR: Test edilen izolatların tümünün, Thymus vulgaris ve Origanum onites’e karşı, MİK değerleri 0.039’dan küçük ve 0.625 µl/ml arasında değişmektedir, yüksek hassasiyet gösterdiği tespit edilmiştir. Salvia officinalis için en büyük MİK değeri 5 µl/ml olarak belirlenirken, Lavandula stoechas için bu değer 10 µl/ml’den büyük olarak hesaplanmıştır. Test edilen her yağın, biyofilm oluşumunu önemli bir oranda önlemediği belirlenmiştir.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Origanum onites ve Thymus vulgaris’in EO’ları metisiline dirençli suşlar da dahil olmak üzere klinik S. aureus izolatlarına karşı bakterisidal etki göstermiştir ve bu da söz konusu esansiyel yağların çok ilaca dirençli patojenlerle başetmek için umut verici bir aday olabileceğini göstermiştir. Ayrıca, Lavandula stoechas ve Salvia officinalis’in alt inhibitör dozlarında uygulanan dozlar azaldıkça biyofilmdeki canlı bakteri sayısının arttığı tespit edilmiştir.