Mardin Devlet Hastanesi’nde 2011-2013 yılları arasında metisiline dirençli stafilokoklarda direnç profilleri

GİRİŞ ve AMAÇ: Metisiline dirençli Staphylococcus aureus
(MRSA), ilk kez 1961 yılında tanımlandıktan sonra,
özellikle antibiyotik direnci yönünden tüm dünyada
önemli bir problem haline gelmiştir. MRSA suşları
sıklıkla penisilinaza dirençli penisilinler, sefalosporinler
dahil tüm beta-laktam grubu antibiyotiklere ve betalaktam
grubu dışı bazı antibiyotiklere de dirençli
olup sadece vankomisin ile teikoplanine duyarlıdır. Bu
çalışmanın amacı, Mardin Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji
Laboratuvarı’nda izole edilen stafilokok suşlarında
metisilin direnci ile birlikte çeşitli antibiyotiklere direnç
durumunun araştırılmasıdır. Metisilin direncinin doğru
olarak belirlenmesi uygun antimikrobik ilacın kullanımını
sağlamak için gereklidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada çeşitli klinik örneklerden izole
edilen 73 stafilokok suşu kullanılmıştır. Antimikrobiyal
duyarlılık testi olarak Clinical and Laboratory Standards
Institute (CLSI) önerileri doğrultusunda Kirby-Bauer
disk difüzyon testi kullanılmıştır. Suşların metisilin
dirençlerinin araştırılması amacıyla, %4 NaCl içeren
Mueller-Hinton Agar (RTA, TR) ve 1 μg’lık oksasilin diski
(Bioanalyse, TR) kullanılmıştır.
BULGULAR: Suşların 22 (%30,1)’si MRSA, dokuzu (%12,3)
MRCNS (Metisiline Dirençli Koagülaz Negatif S. aureus) ve
42 (%57,5)’si MSSA (Metisiline Duyarlı S. aureus) olarak
belirlenmiştir. MRSA suşlarının beşi (%22,7) ve MRCNS
suşlarının da üçü (%33,3) hastane kaynaklı olarak tespit
edilmiştir. MRSA suşları eritromisine %81,8, sefoksitine %66,6, gentamisine %60; amoksisilin/klavulanik asit,
penisilin ve norfloksasine %100 dirençli bulunmuştur.
MRSA ve MRCNS suşlarında penisiline %100 oranında
direnç saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmaya alınan hiçbir suşta vankomisin
ve teikoplanine direnç bulunmaması sevindirici bir
gelişmedir.

Resistance patterns of the methicillin resistant staphylococci between 2011 and 2013 in Mardin State Hospital

INTRODUCTION: After the report of first case of
methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) had
been described in 1961, MRSA became a major problem
worldwide especially because of antibiotic resistance.
MRSA strains are often resistant to beta-lactam antibiotics
such as penicilinase resitant penicillins, cephalosporins
and to some non-beta-lactam antibiotics, but they
are only susceptible to vancomycin and teicoplanin.
The aim of our study was to evaluate the resistance of
Staphylococcus strains isolated at Mardin State Hospital
against methicillin and various other antimicrobials.
Accurate assessment of methicillin resistance is necessary
to ensure proper use of antimicrobial drugs.
METHODS: In this study, 73 Staphylococcus strains
isolated from various clinical specimens were evaluated.
As antimicrobial susceptibility testing was performed
using the Kirby-Bauer disc diffusion method according
to the Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)
criteria. Mueller-Hinton Agar (RTA,TR) containing 4% NaCl
and 1 μg oxacillin disc (Bioanalyse, TR) were used for
determining methicillin resistance.
RESULTS: Of the strains tested, 22 (30.1%) were found
to be (MRSA), nine (12.3%) were methicillin-resistant
coagulase-negative staphylococci (MRCNS) and 42 (57.5%)
were methicillin-susceptible S. aureus (MSSA). Five
(22.7%) of the MRSA strains, and three (33%) of the MRCNS
strains were identified as nosocomial. 81.8% of the MRSA
strains were found to be resistant to erythromycin; 66.6% to cefoxitin; 60% to gentamicin; and 100% to amoxicillin/
clavulanic acid, norfloxacin and penicillin. The resistance
rates to penicillin among the MRSA and MRCNS strains
were determined to be 100%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is a welcome development to find that
there was no resistance to vancomycin and teicoplanin
strains tested in this study.